Nasza Broń
broń miotająca wykorzystująca energię sprężonego gazu (powietrza atmosferycznego bądź dwutlenku węgla) jako siły napędowej pocisku. W momencie wystrzału sprężony gaz przekazuje pociskowi część swojej energii, wyrzucając go z lufy. Zasięg miotania pocisków można regulować poprzez zmianę ilości gazu wydostającego się ze zbiornika.
to rodzaj broni, w której amunicją są kule, wystrzeliwane z lufy broni za pomocą prochu strzelniczego. Broń kulowa jest najczęściej używana do celów rekreacyjnych, takich jak strzelanie do tarcz, jednak wykorzystuje się ją również do celów obronnych, a także myśliwskich. Nadaje się ona do strzelania na duże odległości, co stanowi jej ogromny atut. Wśród broni kulowej można wymienić repetiery, lever action, dwutakty czy też półautomaty kulowe.
rodzaj broni palnej (zarówno strzeleckiej, jak i artyleryjskiej), w której do jej wystrzału wykorzystywane jest gwałtowne spalanie prochu czarnego – mieszaniny saletry, węgla drzewnego i siarki. Aż do czasu wynalezienia prochu bezdymnego w drugiej połowie XIX w., każda broń palna była bronią czarnoprochową.
rodzaj broni miotającej wykorzystującej do miotania pocisków energię sprężystości materiału, z której została wykonana. Zalicza się do niej zarówno broń ręczną (np. łuk, kusza), jak i stacjonarne machiny (np. balista, katapulta). Najstarszym typem tego typu broni jest łuk (znany już w prehistorii).